Czuła w sobie zgrzyty czegoś twardego. Szukając przeciwko nim sposobu kładła się plecami o ścianę i, wobec każdego napadu, za pośrednictwem tłoczni brzucha, podległej woli, przychodziła sobie z usługą. Z odcieniem szczególnej satysfakcji, wśród dzikich zapędów gniewu uprzytomniła sobie siostrę Anielę, Horsta, Barnawską - a nade wszystko swój głupkowaty zachwyt dla Łukasza, swoją dla niego pozycję. Straszyły ją oczy Horsta, przerażały oczy mamy i siostry. Straszyły ją rachunki w…